Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

متاورس چیست؟تفاوت آن با اینترنت

متاورس-تفاوت متاورس-اینترنت

تفاوت بین اینترنت و متاورس چیست؟

متاورس با اینترنت رقابت نمی کند، بلکه بر روی آن ساخته می شود. اینترنت چیزی است که مردم آن را “مرور” می کنند اما مردم می توانند تا حدی در متاورس “زندگی” کنند. رشد اینترنت خدمات بسیاری را ایجاد کرده است که راه را برای ایجاد متاورس پیش می برند.
اما اینترنت شبکه ای متشکل از میلیاردها کامپیوتر، میلیون ها سرور و سایر دستگاه های الکترونیکی است. پس از آنلاین شدن، کاربران اینترنت می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، وب‌سایت‌ها را مشاهده کرده و با آن‌ها تعامل داشته باشند، و کالاها و خدمات را خریداری و بفروشند.

متاورس metaverse چیست؟

متاورس به عنوان تکامل اجتناب ناپذیر اینترنت توصیف می شود. اما متاورس دقیقاً چیست و چه خواهد شد؟

دنیای مجازی را تصور کنید که در آن میلیاردها نفر زندگی می‌کنند، کار می‌کنند، خرید می‌کنند، یاد می‌گیرند و با یکدیگر تعامل دارند، همه اینها به راحتی دراز کشیدن روی کاناپه‌هایشان در دنیای فیزیکی اتفاق میفتد.

در این دنیا، صفحه‌های رایانه‌ای که امروزه از آن برای اتصال به یک وب جهانی از اطلاعات استفاده می‌کنیم، تبدیل به پورتال‌هایی برای یک قلمرو مجازی سه بعدی شده‌اند که قابل لمس است.
مانند زندگی واقعی، فقط بزرگ‌تر و بهتر.

فکس‌های دیجیتالی خودمان، یا آواتارها، آزادانه از تجربه‌ای به تجربه دیگر می‌روند و هویت و پولمان را با خود می‌برند.

این به عنوان متاورس شناخته می شود.

چرا متاورس مهم است؟

وقتی فیس‌بوک هویت شرکتی خود را در اکتبر 2021 به متا تغییر داد و اعلام کرد که در آن سال حداقل 10 میلیارد دلار در این مفهوم سرمایه‌گذاری می‌کند، «متاورس» به یک کلمه رایج تبدیل شد. علاوه بر متا، غول های فناوری از جمله گوگل (Google)، مایکروسافت (Microsoft)، انویدیا (Nvidia) و کوالکام (Qualcomm) نیز میلیاردها دلار در این مفهوم سرمایه گذاری می کنند.
انتظار می رود تجارت الکترونیک بخش غالب باشد و بازی، سرگرمی، آموزش و بازاریابی در metaverse نیز به بخش های مهم تبدیل شوند.

امروزه شرکت ها از این اصطلاح برای اشاره به انواع مختلف محیط های آنلاین پیشرفته استفاده می کنند. اینها از بازی‌های ویدیویی آنلاین مانند فورتنایت گرفته تا مکان‌های کار مجازی نوپا مانند مایکروسافت Mesh یا Meta’s Horizon Workrooms تا اتاق‌های رختکن مجازی و اتاق‌های عمل مجازی را شامل می‌شود. به جای یک فضای مجازی مشترک، نسخه کنونی متاورس به صورت چندجهانی در حال شکل گیری است.

ترکیبی از شور و شوق غیرانتقادی برای متاورس و عدم اطمینان عمیق در مورد چگونگی بیرون آمدن آن، برخی از واکنش‌ها را برانگیخته است. ناظران صنعت این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا متاورس در نهایت با تجربیات دیجیتالی که امروز داریم بسیار متفاوت خواهد بود یا اگر چنین است، آیا کسی مایل خواهند بود ساعت‌ها در روز را در یک هدست با فضای دیجیتال بگذراند.

با این حال، آینده‌پژوهان استدلال می‌کنند که در حالی که موانع فنی اساسی هنوز وجود دارد، متاورس اتفاق خواهد افتاد.
با یک انفجار بزرگ از راه خواهد رسید.

روشن است که متاورس یکی از مورد انتظارترین تحولات فناوری در دهه آینده است.

متاورس چیست؟ یک تاریخچه کوتاه

متاورس چشم اندازی از چیزی است که بسیاری در صنعت کامپیوتر معتقدند تکرار بعد دیگر اینترنت است. فضای مجازی واحد، مشترک، پایدار و سه بعدی که در آن انسان ها زندگی را به گونه ای تجربه می کنند که در دنیای فیزیکی نمی توانستند.

برخی از فناوری‌هایی که دسترسی به این دنیای مجازی را فراهم می‌کنند، مانند هدست‌های واقعیت مجازی (VR) و عینک‌های واقعیت افزوده (AR) به سرعت در حال تکامل هستند. سایر اجزای حیاتی متاورس، مانند پهنای باند کافی یا استانداردهای قابلیت همکاری، احتمالاً سالها باقی مانده اند یا ممکن است هرگز محقق نشوند.

مفهوم جدید نیست

اصطلاح متاورس در سال 1992 توسط نویسنده نیل استفنسون در رمان علمی تخیلی خود Snow Crash ابداع شد و کار بر روی فناوری‌هایی که زیربنای یک اینترنت مبتنی بر واقعیت مجازی هستند به دهه‌ها قبل برمی‌گردد.

متاورس چگونه کار می کند؟

از آنجایی که متاورس تا حد زیادی ساخته نشده است، توافق کمی در مورد نحوه عملکرد آن وجود دارد.

با این حال، به طور کلی، متاورس یک اکوسیستم دیجیتالی است که بر اساس انواع مختلف فناوری سه بعدی، نرم‌افزار همکاری بلادرنگ و ابزارهای مالی غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین ساخته شده است.

عواملی مانند میزان قابلیت همکاری بین دنیای مجازی، قابلیت حمل داده ها، حاکمیت و رابط های کاربری به نحوه بیرون آمدن متاورس بستگی دارد.

سناریوها

لورن لوبتسکی (Lauren Lubetsky)، مدیر ارشد Bain & Company، در جلسه ای در مورد متاورس در اجلاس استراتژی پلتفرم MIT 2022، سه سناریو ممکن را تشریح کرد:

1. متاورس همچنان دامنه ای از برنامه های کاربردی است که توسط مصرف کنندگان برای سرگرمی و بازی استفاده می شود، اما از واقعیت مجازیِ فراگیر فاصله دارد.

2. متاورس توسط اکوسیستم های رقیب بزرگ کنترل می شود. به عنوان مثال، دنیای متا اپل و اندروید – با قابلیت همکاری محدود.
3. متاورس فضایی پویا، باز و قابل تعامل است، بسیار شبیه به اینترنت اما به صورت سه بعدی.

چگونه می توان به متاورس دسترسی پیدا کرد؟

دو فناوری که برای توسعه و رشد متاورس مهم هستند، واقعیت مجازی و واقعیت افزوده هستند:

واقعیت مجازی یک محیط سه بعدی شبیه‌سازی شده است که کاربران را قادر می‌سازد تا با محیط مجازی به گونه‌ای تعامل داشته باشند که واقعیت را آنطور که از طریق حواس ما درک می‌شود، تقریبی کند. این تقریب واقعیت در حال حاضر معمولاً از طریق یک هدست VR که میدان دید کاربر را در اختیار می‌گیرد قابل دسترسی است. هپتیک ها: از جمله دستکش، جلیقه و حتی لباس های ردیابی تمام بدن، تعامل واقعی تری را با محیط مجازی امکان پذیر می کنند.

واقعیت افزوده نسبت به VR روان تر و شناورتر است. از طریق یک نوع لنز، پوشش های دیجیتال را در بالای دنیای واقعی اضافه می کند. کاربران همچنان می توانند با محیط واقعی خود تعامل داشته باشند. بازی Pokémon Go یک نمونه اولیه از AR است. عینک گوگل و نمایشگرهای هدآپ در شیشه جلوی خودروها، محصولات AR مصرفی شناخته شده ای هستند.

آیا تجربیات VR و AR رابط های اولیه متاورس هستند یا خیر؟

باید دید و افزود که آنچه ما اکنون داریم، پیش سازها یا راه حل های پیش متاورس هستند.

در حال حاضر، بسیاری از تجربیات متاورس (ارائه شده توسط پلتفرم های بازی) مانند Roblox، Decentraland و Minecraft از طریق مرورگرها یا دستگاه های تلفن همراه و اتصال سریع اینترنت قابل دسترسی هستند.

واقعیت مجازی و متاورس چگونه با یکدیگر ارتباط دارند؟

VR اغلب با متاورس همراه است، اما این اصطلاحات مترادف نیستند. همانطور که اشاره شد، فناوری‌های واقعیت مجازی خاص، ابزاری را برای تعامل با پلتفرم‌های چندجهانی گسترده‌تر فراهم می‌کنند.

در این نقش دسترسی، VR می‌تواند انواع مختلفی از موارد استفاده متاورس را پشتیبانی کند. به عنوان مثال، VR می‌تواند با حوزه هم‌پیمانِ فناوریِ دوقلو دیجیتال، ترکیب شود که به سازمان‌ها اجازه می‌دهد نمایش‌های مجازی از دستگاه‌های فیزیکی، ماشین‌ها یا فرآیندها ایجاد کنند.
به گفته جانا تیل جانسون، مدیر عامل و موسس Nemertes Research، فناوران می توانند از پسوند VR یک دوقلو دیجیتال برای شبیه سازی مسائل مختلف استفاده کنند.

Digital Twin یا دوقلو دیجیتال:

یک نمایش مجازی از یک موجودیت یا فرایند در دنیای واقعی است.

از سه عنصر تشکیل می شود:

1. یک موجود فیزیکی در فضای واقعی
2. دوقلو دیجیتال در قالب نرم افزار
3. داده هایی که دو عنصر اول را به هم پیوند می دهد

VR به متاورس صنعتی کمک می کند

واقعیت مجازی و دوقلوی دیجیتال، برخی از بلوک‌های اساسی برای متاورس صنعتیِ در حال ظهور را فراهم می‌کنند. متاورس صنعتی دوقلوهای دیجیتال را به یک محیط مجازی گسترده‌تر که ماشین‌ها، کارخانه‌ها، محصولات و زنجیره‌های تامین را در بر می‌گیرد، پیوند می‌دهد.
سازمان ها می توانند از VR برای در نظر گرفتن اثرات تصمیمات مختلف طراحی، استفاده کنند. آنها همچنین می توانند نمونه های اولیه شبیه سازی شده بسازند تا از هزینه ایجاد نمونه های فیزیکی جلوگیری کنند. VR، که در طراحی محصول و نمونه سازی به کار می رود، می تواند به عنوان یک برنامه کاربردی در متاورس صنعتی ظاهر شود.

سازمان‌ها همچنین از VR برای آموزش ایمنی کارکنان استفاده می‌کنند، به‌ویژه در مکان‌هایی که اشتباهات کارکنان می‌تواند باعث آسیب شود. کارگران خط مونتاژ می توانند در مواقع کارآموزی در یک کارخانه و قبل از حرفه ای شدن، ابتدا در یک محیط مجازی تمرین کنند.
یا امدادگران اضطراری می توانند از آموزش بلایای واقعیت مجازی برای تمرین در یک محیط امن استفاده کنند.

به گفته Ria O’Donnell، نویسنده کتاب “تکنولوژی دیجیتال متحول کننده” : یادگیری موثر و کاهش ریسک، یکی از مزایای کلیدی برنامه های VR در محل کار است.

VR زمینه را برای metaverse مراقبت های بهداشتی فراهم می کند

سیستم‌های آموزشی مبتنی بر واقعیت مجازی می‌توانند در نهایت در یک متاورس صنعتی قرار بگیرند و دوقلوهای دیجیتال را تحسین کنند. باید بدانید که کاربردهای سازمانی تنها به بازارهای صنعتی مانند تولید، محدود نمی شود.
به عنوان مثال، در مراقبت های بهداشتی، VR می تواند آموزش جراحی را اصلاح کند. آموزش واقعیت مجازی به جراحان اجازه می‌دهد «روش‌های خاص بر اساس تقاضا را هر چند وقت یکبار که پزشک می‌خواهد تکرار کنند» و منحنی یادگیری کوتاه‌تری ایجاد کنند.
محققان پزشکی همچنین در حال بررسی استفاده از واقعیت مجازی در مراقبت های بهداشتی در زمینه هایی مانند مدیریت درد و اطفال هستند.

چنین برنامه‌هایی نشان‌دهنده اولین بقایای چیزی است که ممکن است به یک متاورس مراقبت‌های بهداشتی تبدیل شود، که در آن VR می‌تواند در کنار فناوری‌های دیگری مانند بلاک چین و دوقلوهای دیجیتال عمل کند.

VR آموزش شرکتی را تقویت می کند

در حالی که VR می تواند موارد استفاده از آموزش تخصصی را تقویت کند، اما کاربرد سازمانی گسترده تری دارد. همانطور که در مورد موارد استفاده از VR برای یادگیری و توسعه توضیح دادیم می تواند شامل آموزش برای سناریوهای با پیچیدگی بالا، مانند آماده سازی فضانوردان، انتقال دانش سازمانی برای ثبت دانش کارگران قبل از بازنشستگی، درس همدلی برای کارکنان خدمات مشتری و آموزش مهارت های نرم نیز باشد.

آموزش مهارت های نرم

در مورد دومی، VR می تواند از چند طریق به آموزش مهارت های نرم کمک کند. بر اساس تحقیقات PWC، واقعیت مجازی، می‌تواند منجر به سرعت بالای نرخ تکمیل کلاس شود. مطالعه این مشاور نشان داد که شرکت‌کنندگان آموزش مهارت‌های نرم مبتنی بر واقعیت مجازی، چهار برابر سریع‌تر از جلسات کلاس درس، تکمیل شذنذ. همان مطالعه اشاره کرد که شرکت‌کنندگان تا ۲۷۵ درصد به مهارت‌های نرمی که از طریق آموزش واقعیت مجازی توسعه داده بودند، اطمینان بیشتری داشتند.

اطمینان بیشتر نه تنها از تکنیک های به اصطلاح یادگیری فراگیر VR، بلکه از توانایی فراگیران برای تمرین مکرر مهارت ها در یک محیط راحت نشات می گیرد. در واقع، با توجه به توانایی مجازی سازی سناریوهایی که برای بازآفرینی در دنیای فیزیکی بسیار پرهزینه یا دشوار است، احتمالاً آموزش به کمک متاورس، خیلی مفید و کم هزینه ظاهر خواهد شد.

سایر فناوری های متاورس

چندین فناوری دیگر، علاوه بر واقعیت مجازی، در شکل دهی متاورس نقش دارند. با این حال، فهرست قطعی هنوز مشخص نشده است.

استر شین، نویسنده فناوری، در مقاله‌اش «7 فناوری برتر برای توسعه متاورس» توضیح داد: که ناظران صنعت از تدوین فناوری‌هایی که به متاورس قدرت می‌بخشد دوری می‌کنند. این موضوع تا حدی به این دلیل است که متاورس در حال تکامل است و تا حدی هم به این دلیل است که بسیاری از ابزارهایی که متاورس را هدایت می کنند، خود از فناوری های متعددی تشکیل شده اند.

هفت فناوری موثر بر متاورس

اجماع بین منابع متخصص می گوید: این هفت فناوری بیشترین تأثیر را در توسعه متاورس در دهه آینده خواهند داشت:

1. هوش مصنوعی
2. اینترنت اشیا
3. واقعیت توسعه یافته، از جمله واقعیت مجازی و واقعیت افزوده
4. رابط های مغز و کامپیوتر
5. مدل سازی و بازسازی سه بعدی
6. محاسبات فضایی و لبه ای
7. بلاک چین

چگونه NFT ها در متاورس قرار می گیرند؟

توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) نقش مهمی در سودمندی و محبوبیت متاورس دارند. NFT ها نوعی دارایی دیجیتال امن هستند که بر اساس همان فناوری بلاک چین مورد استفاده ارزهای دیجیتال است. به جای ارز، یک NFT می تواند یک اثر هنری، یک آهنگ یا املاک دیجیتال را نشان دهد. NFT نوعی سند دیجیتال یا مدرک مالکیت را به مالک می دهد که می تواند در متاورس خرید یا فروخته شود.

نیک دونارسکی، یکی از بنیان‌گذاران Ore System (یک جامعه آنلاین متشکل از گیمرها، سازندگان محتوا و توسعه‌دهندگان بازی) می‌گوید: NFT و بلاک‌چین پایه‌ای برای مالکیت دیجیتال است. مالکیت هویت واقعی یک فرد، بوسیله NFT ها به متاورس منتقل می شود.

شرکت های متاورس

این سه فروشنده معروف نرم‌افزار، دیدگاه‌های فراجهانی خاص خود را دارند.

1. فیسبوک

مارک زاکربرگ، مدیرعامل این شرکت در اکتبر 2021 در اعلامیه تغییر نام تجاری خود نوشت: از این به بعد، ما اول از همه متاورس خواهیم بود، نه فیسبوک.
این یک تغییر مهم است زیرا به این معنی است که کاربران در نهایت برای استفاده از سایر خدمات در متاورس نیازی به حساب کاربری فیس بوک نخواهند داشت.
در میان سایر محصولات غیر فیس‌بوک، متا تاکنون میلیون‌ها هدست متا کوئست خود را فروخته است.

در ادامه زاکربرگ گفت: که هدف این شرکت تسریع در توسعه فناوری‌های اساسی، از جمله پلتفرم‌های اجتماعی و ابزارهای خلاقانه است که برای «جان بخشیدن به متاورس» مورد نیاز است. پس از انتشار اخبار تغییر نام تجاری در اواخر سال 2021، متا Horizon Worlds را راه اندازی کرد. یک فضای VR که کاربران می توانند به عنوان یک آواتار در آن حرکت کنند، همراه با ابزارهایی برای توسعه دهندگان برای ایجاد دنیای مجازی اضافی. سرمایه گذاری عظیم متا در متاورس توسط سرمایه گذاران یک قمار تلقی می شود زیرا شرکت در یک اقتصاد نامطمئن با کاهش درآمد و اخراج کارکنان مواجه می شود.

2. Epic Games

اپیک گیمز، سازندگان بازی تیراندازی آنلاین محبوب Fortnite، با حدود 350 میلیون کاربر و نرم افزار Unreal Engine برای توسعه دهندگان بازی، قصد داشتند پس از یک دور سرمایه گذاری 1 میلیارد دلاری در سال 2021، ادعایی در متاورس داشته باشند.

3. Microsoft Mesh

مایکروسافت در حال همکاری با شرکت خدمات حرفه ای Accenture برای ایجاد فضاهای فراگیر با قابلیت مش است. Accenture هر سال بیش از 100000 نفر را استخدام می کند و از Microsoft Mesh برای کمک به کارکنان جدید استفاده می کند. استخدام‌های جدید در Teams گرد هم می‌آیند تا دستورالعمل‌هایی را درباره نحوه ایجاد یک آواتار دیجیتال و دسترسی به One Accenture Park، یک فضای مجازی مشترک که بخشی از فرآیند ورود است، دریافت کنند. فضای آینده‌نگر شهربازی، مانند یک اتاق کنفرانس مرکزی، یک اتاق جلسات مجازی و مونوریل‌های دیجیتالی است که استخدام‌کنندگان جدید برای سفر به نمایشگاه‌های مختلف از آن‌ها استفاده می‌کنند.

یک متاورس تمام عیار کی می آید؟

در حالی که ایده اصلی توانایی درگیر شدن در یک دنیای آنلاین مجازی سال‌هاست که وجود داشته است، به نظر می‌رسد که سال‌ها دوریم از یک متاورس واقعی که در آن تعاملات واقعی امکان‌پذیر است. به عنوان مثال، بیل گیتس، یکی از بنیانگذاران مایکروسافت، در پست وبلاگ خود در سال 2021، خاطرنشان کرد که اکثر مردم عینک واقعیت مجازی و دستکش ضبط حرکت ندارند تا زبان بدن، بیان دقیق و کیفیت صدایشان را نشان دهند.

درباره آینده دنیای تجارت، بیل گیتس پیش‌بینی کرد: که در دو تا سه سال آینده بیشتر جلسات مجازی از جعبه‌های مربعی دوبعدی به سمت متاورس حرکت خواهد کرد.

متاورس چگونه بر آینده تأثیر خواهد گذاشت؟

باید تاکید کرد که فراجهان هنوز مجموعه‌ای از احتمالات است، نه یک واقعیت.
ناشناخته های زیادی وجود دارد.
اینکه چگونه متاورس دقیقاً آشکار می شود و چه کسی آن را کنترل می کند، چه چیزی را در بر می گیرد و چقدر تأثیری بر زندگی ما خواهد گذاشت، هنوز مورد بحث است.
البته کسانی هستند که معتقدند متاورس، زندگی ما را بهبود می بخشد و تجربیاتی را که نمی توانستیم در دنیای فیزیکی داشته باشیم را، فراهم می کند.
بدبینان، متاورس را صرفاً بسط تجارب دیجیتالی امروزی می‌دانند، که تغییردهنده نیست.
و به طور بالقوه آن را چیزی بدترمی دانند: متاورس، بزرگ‌کننده آسیب‌های فعلی رسانه‌های اجتماعی، از جمله کمپین‌های اطلاعات نادرست، رفتار اعتیادآور و تمایل به خشونت.

چگونه کسب و کارها باید برای متاورس آماده شوند؟

به گفته کارشناسان استخدام، ایجاد محیط های کاری موفق متاورس به چیزی بیش از پیوند فضاهای اداری و پروتکل های موجود در فضاهای مجازی نیاز دارد. در واقع، تحقیقات اولیه نشان می دهد که ترجمه ساده دفاتر موجود به یک معادل مجازی سه بعدی می تواند بهره وری را کاهش دهد و حتی باعث حالت تهوع و بیماری حرکت شود.
بیماری حرکت واقعیت مجازی، زمانی رخ می دهد که مغز کاربر، سیگنال های متناقضی در مورد حرکت خود در یک محیط دیجیتال را، دریافت می کند.

اندرو هاکن (Andrew Hawken)، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت Mesmerise، یک فروشنده فناوری واقعیت مجازی، گفت: هنوز، مانند اینترنت در دهه 1990، متاورس فرصتی برای “کوچک کردن جهان” است.
اگر درست انجام شود، فناوری‌های متاورس می‌توانند رفاقت دورکار را افزایش دهند، همکاری را بهبود بخشند، آموزش را تسریع کنند، نیاز به فضای اداری را کاهش دهند و به طور کلی کار را به مکانی شادتر تبدیل کنند.

معایب Metaverse

مهم نیست که متاورس چه شکلی به خود بگیرد، استانداردهای امنیت سایبری و حریم خصوصی به عنوان چالش‌های اصلی مطرح می‌شوند.

فقدان قوانین حفظ حریم خصوصی، برای متاورس خطرات بسیاری را برای مشاغل و کاربران به همراه دارد، از جمله موارد زیر:

1. استفاده نادرست و قابل اجرا بودن مقررات حریم خصوصی فعلی، مانند GDPR
2. جمع آوری داده های سرزده و گسترده
3. مسائل مربوط به حقوق داده ها و مالکیت
4. بهره کشی از خردسالان
5. حریم خصوصی کاربر به کاربر

از جنبه مثبت

متاورس، انسان را قادر می‌سازد به جایی برود که قبلا هرگز قادر به رفتن نبوده است، از جمله فضای بیرونی.
ارتباطات اجتماعی آنلاین بسیار غنی تر می شوند.
متاورس صنعتی محیط کار واقعی و مجازی را ترکیب می کند.
متاورس صنعتی، هوش مصنوعی در حال متحول کردن تولید است.

کلام پایانی:

تولید در حال حرکت به سمت فراجهان صنعتی است که در آن شرکت‌ها مدل‌های مجازی از امکانات فیزیکی را ایجاد و اجرا می‌کنند که شامل دوقلوهای دیجیتال، AR،VR، اینترنت اشیا و رایانش ابری است.

جنبه های فنی، انسانی و قانونی در تعیین سرعت پذیرش و انتشار کاربردهای صنعتی متاورس نقش دارند. بازدهی متاورس می تواند از نظر همکاری، بهره وری، کارایی و کاهش هزینه قابل توجه باشد.

رایانش ابری یا Cloud Computing

یکی از روش های ارائه سرویس های محاسباتی است که شامل سرورها، فضای ذخیره سازی، پایگاه های اطلاعاتی، شبکه ها، نرم افزارها، تجزیه و تحلیل ها و اطلاعات از طریق اینترنت می شود و به کاربر اجازه می دهد تا به سادگی و با کمترین هزینه، به منابع محاسباتی مورد نیاز خود دسترسی پیدا کند و نیاز به تهیه و نگهداری سخت افزار و نرم افزار خود را نداشته باشند.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *