4 نوع اصلی هوش مصنوعی:

انواع هوش مصنوعی (AI) فرصت‌های جدیدی را برای پیشرفت در موضوعات حیاتی مانند بهداشت، آموزش و محیط زیست ایجاد کرده است. در برخی موارد، هوش مصنوعی ممکن است کارها را کارآمدتر یا روشمندتر از انسان ها انجام دهد.

یادگیری ماشینی (ML)، زیرمجموعه ای از هوش مصنوعی است که مهندسان را قادر به ساخت ربات ها و ماشین های خودران، تشخیص گفتار و تصاویر و پیش بینی روند بازار، کرده است.

انواع هوش مصنوعی چیست؟

قابلیت و عملکرد هوش مصنوعی فراتر از توانایی‌های انسانی است. چهار نوع اصلی هوش مصنوعی وجود دارد که توسط آرند هینتز، محقق و استاد زیست‌شناسی یکپارچه در دانشگاه ایالتی میشیگان تعریف شده است. دسته بندی انواع هوش مصنوعی به شرح زیر می باشد:

1. Reactive machines

ماشین‌های واکنش‌گرا سیستم‌های هوش مصنوعی هستند که حافظه ندارند و مختص وظایف هستند. به این معنی که یک ورودی همیشه خروجی یکسانی را ارائه می‌دهد. مدل‌های یادگیری ماشینی (ML) معمولاً ماشین‌های واکنشی هستند. زیرا داده‌های مشتری، مانند تاریخچه خرید یا جستجو را دریافت می‌کنند و از آن برای ارائه پیشنهادهایی به همان مشتریان استفاده می‌کنند.

این نوع هوش مصنوعی واکنشی است. هوش مصنوعی کار فوق‌العاده‌ای را انجام می‌دهد. زیرا یک انسان معمولی نمی‌تواند کل تاریخچه نتفلیکس مشتری را پردازش کند و توصیه‌های سفارشی‌شده را بازخورد دهد. هوش مصنوعی واکنشی، در بیشتر موارد، قابل اعتماد است و در اختراعاتی مانند خودروهای خودران به خوبی عمل می کند. این نوع از هوش مصنوعی توانایی پیش بینی نتایج آینده را ندارد مگر اینکه اطلاعات مناسب به آن داده شود.

این ویژگی را با زندگی انسانی ما مقایسه کنید. جایی که بیشتر اعمال ما واکنشی نیستند. زیرا ما تمام اطلاعات لازم برای واکنش به یک موضوع را نداریم، اما توانایی یادآوری و یادگیری را داریم. بنابراین ممکن است در آینده در صورت مواجهه با وضعیت های مشابه (موفقیت ها یا شکست ها) متفاوت عمل کنیم.

توصیه‌های Netflix: موتور توصیه‌ و پیشنهادات Netflix از مدل‌های یادگیری ماشینی پشتیبانی می‌کند که داده‌های جمع‌آوری‌شده از سابقه بازدید مشتری را پردازش می‌کند تا فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی خاصی را مشخص کند که آنها از آن لذت خواهند برد. ماشین ها می دانند که انسان ها دچار عادت هستند. مثلا اگر شخصی تمایل به تماشای درام های کره ای زیادی داشته باشد، نتفلیکس پیش نمایشی از نسخه های جدید را در صفحه اصلی نمایش می دهد.

2. Limited memory

نوع بعدی هوش مصنوعی حافظه محدود است. این الگوریتم نحوه کار نورون‌های مغز ما را تقلید می‌کند. به این معنی که با دریافت داده‌های بیشتر برای آموزش، هوشمندتر می‌شود. یادگیری عمیق (DL)، تشخیص تصویر و انواع دیگر یادگیری تقویتی را بهبود می بخشد.

هوش مصنوعی حافظه محدود، برخلاف ماشین‌های واکنش‌گرا، می‌تواند به گذشته نگاه کند و اشیاء یا موقعیت‌های خاص را در طول زمان نظارت کند. سپس، این مشاهدات در هوش مصنوعی برنامه ریزی می شوند تا اقدامات آن بر اساس داده­های لحظه گذشته و حال انجام شود. این داده‌ها در حافظه هوش مصنوعی ذخیره نمی‌شوند. از این داده­ها تنها می شود به‌عنوان تجربه‌ای که می‌توان از آن یاد گرفت، استفاده کرد. درست شبیه روشی که انسان‌ها ممکن است از موفقیت‌ها و شکست‌های خود یاد بگیرند. هوش مصنوعی با گذشت زمان بهبود خواهد یافت زیرا بر روی داده‌های بیشتر درحال آموزش است.

خودروهای خودران: نمونه خوبی از هوش مصنوعی با حافظه محدود است. روشی است که خودروهای خودران، خودروهای دیگر را در جاده از نظر سرعت، جهت و نزدیکی مشاهده و شناسایی می کنند. اطلاعاتی مانند شناخت چراغ‌های راهنمایی، علائم، پیچ‌ها و دست اندازها در جاده­ها به خودروها داده می شود. داده­ها و اطلاعات به خودرو کمک می کند تصمیم بگیرد که چه زمانی باید مسیر را تغییر دهد تا با راننده دیگری برخورد نکند.

3. Theory of mind

تئوری ذهن از انواع هوش مصنوعی است.

هوش مصنوعی تئوری ذهن می تواند پتانسیل درک جهان و چگونگی افکار و احساسات موجودات دیگر را داشته باشد. این به نوبه خود بر نحوه رفتار آنها در رابطه با اطرافیان تأثیر می گذارد.

انسان‌ها می‌دانند که چگونه افکار و احساسات خودمان بر دیگران تأثیر می‌گذارند و دیگران چگونه بر ما تأثیر می‌گذارند. این اساسِ روابط انسانیِ جامعه ما است. ماشین‌های هوش مصنوعی تئوری ذهن می‌توانند اهداف را درک کرده و رفتار را پیش‌بینی کنند، گویی روابط انسانی را شبیه‌سازی می‌کنند.

4. Self-awareness

پایان بزرگ تکامل هوش مصنوعی طراحی سیستم هایی خواهد بود که دارای حس خودآگاه و درک آگاهانه از وجود خود باشند. این نوع هوش مصنوعی هنوز وجود ندارد.

این یک گام فراتر از تئوری هوش مصنوعی ذهن و درک احساسات  و یا پیش بینی احساسات دیگران است. این دسته از هوش مصنوعی می تواند از خود و از وضعیت وجودی خود، آگاه باشد. برای مثال، «من گرسنه هستم» به «می‌دانم گرسنه هستم»  تغیییر وضعیت خواهد داد.

ما با هوش مصنوعی خودآگاه فاصله داریم زیرا چیزهای زیادی در مورد هوش، مغز، نحوه عملکرد حافظه، یادگیری و تصمیم گیری در انسان وجود دارد، که هنوز نمی دانیم.